کاربردهای رایج مریم گلی: از برگ مریم گلی به عنوان چای استفاده می شود. از برگ مریم گلی به عنوان ادویه در سوسیس، گوشت، ماهی و عسل استفاده می شود. آنها همچنین در پنیر، سالاد و سایر غذاها اضافه می شوند. اسانس مریم گلی دارای خواص دارویی است و در صنایع متعددی (عطرسازی، آرایشی و بهداشتی، بهداشت شخصی، دافع حشرات، محلول های دهان شویه دهان) استفاده می شود. مریم گلی همچنین به عنوان یک زینت در خلاقیت های مختلف گل استفاده می شود.
مریم گلی (Salvia officinalis L.) درختچه ای معطر و دارویی، همیشه سبز و چند ساله است. از خانواده Lamiaceae یا Labiatea، خانواده ریحان، اسطوخودوس و آویشن تعلق دارد. این گیاه بومی جنوب شرقی اروپا، مدیترانه و شمال آفریقا است. نام علمی Salvia از کلمه لاتین “salveo” گرفته شده است که به معنای “رستگاری”، “در سلامت کامل بودن”، “نجات دادن”، “شفا دادن” است. مریم گلی شامل بیش از 900 رقم است، اما تنها تعداد کمی از آنها به طور گسترده برای سود کشت می شوند. از برگ های مریم گلی معمولی قرن ها در آشپزی و طب سنتی استفاده می شود. علاوه بر این، مریم گلی به عنوان یک گیاه زینتی به طور گسترده استفاده می شود. مریم گلی بیشتر در کشورهای مدیترانه ای (اسپانیا، ایتالیا، مراکش، یونان، ترکیه)، در ایالات متحده، در لهستان و رومانی و در برخی از کشورهای دریای آدریاتیک (آلبانی) کشت می شود.
به طور کلی، Salvia sp. بوته ای است و بسته به نوع آن از 16-60 اینچ (40-150 سانتی متر) رشد می کند. در سال اول ساقه سبز است اما در سال دوم چوبی می شود. مریم گلی دارای برگ های متقابل، ساده یا پین دار، دندانه دار یا چروکیده و کمی کرکدار، با طیف رنگی از خاکستری تا سبز خاکستری، بنفش یا نقره ای است. طول برگها تا 5 اینچ (12 سانتی متر) می رسد و اغلب معطر هستند. گل مریم گلی کوتاه، دو لبه، خوشه‌های ایستاده است و بسته به نوع آن می‌تواند رنگ‌های آبی، بنفش، بنفش، سبز، قرمز، صورتی، نارنجی، زرد یا سفید داشته باشد. در برخی موارد دیگر، آنها می توانند چند رنگ باشند. گلها دارای اندامهای نر و ماده هستند. در بیشتر موارد، گل مریم گلی در اوایل تابستان (اردیبهشت) شکوفا می شود و به طور طبیعی بسیاری از زنبورها، پروانه ها و گاهی اوقات حتی پرندگان کوچک را جذب می کند.