اسطوخودوس یک عنصر رایج در صابون ها، شامپوها و کیسه های معطر کردن لباس ها است. این گیاه دارویی به عنوان یک درمان برای طیف وسیعی از بیماری ها از بی خوابی و اضطراب گرفته تا افسردگی و خستگی نیز استفاده شده است. تحقیقات تایید کرده است که اسطوخودوس در هنگام استشمام عطر آن اثرات آرام بخش، تسکین دهنده و آرام بخش دارد.اسطوخودوس بومی مناطق کوهستانی مدیترانه است که در زیستگاه های آفتابی و سنگلاخی رشد می کند. امروزه در سراسر جنوب اروپا، استرالیا و ایالات متحده شکوفا می شود. اسطوخودوس یک درختچه کوتاه با شاخه های زیاد است که تا ارتفاع تقریباً 60 سانتی متر (حدود 24 اینچ) رشد می کند. پایه پهن آن دارای شاخه های چوبی با شاخه های عمودی، میله ای، برگدار و سبز است. برگهای باریک سبز خاکستری که مستطیل و مخروطی هستند، مستقیماً به پایه چسبیده و به صورت مارپیچی پیچ خورده اند، روکش نقره ای می پوشاند.
روغن موجود در گلهای بنفش آبی و کوچک اسطوخودوس رایحه معطر آن را به این گیاه میدهد. گلها به صورت مارپیچی از 6 تا 10 شکوفه قرار گرفته اند و خوشه های منقطع را در بالای شاخ و برگ تشکیل می دهند.
اسانس از گل های تازه گیاه اسطوخودوس استخراج می شود و برای اهداف دارویی استفاده می شود.
موارد مصرف و موارد مصرف دارویی
تعدادی از مطالعات گزارش کرده اند که اسانس اسطوخودوس ممکن است در شرایط مختلفی از جمله بی خوابی، آلوپسی (ریزش مو)، اضطراب، استرس و درد پس از عمل مفید باشد. اسطوخودوس همچنین برای خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی مورد مطالعه قرار گرفته است. روغن اسطوخودوس اغلب در سایر اشکال پزشکی یکپارچه مانند ماساژ، طب سوزنی و استفاده می شود.
بی خوابی یا بی قراری
در فرهنگ عامه، بالش ها را با گل های اسطوخودوس پر می کردند تا به خواب افراد بی قرار کمک کنند. شواهد علمی نشان می دهد که رایحه درمانی با اسطوخودوس ممکن است فعالیت سیستم عصبی را کاهش دهد، کیفیت خواب را بهبود بخشد، آرامش را تقویت کند و خلق و خوی افراد مبتلا به اختلالات خواب را بهبود بخشد. مطالعات همچنین نشان می دهد که ماساژ با روغن های ضروری، به ویژه اسطوخودوس، ممکن است منجر به بهبود کیفیت خواب، خلق و خوی پایدارتر، تمرکز بهتر و کاهش اضطراب شود. در یک مطالعه، افرادی که با اسطوخودوس ماساژ دریافت کردند، نسبت به افرادی که به تنهایی ماساژ دریافت کردند، احساس اضطراب کمتر و مثبت تری داشتند. چندین مطالعه کوچک نشان می دهد که رایحه درمانی اسطوخودوس ممکن است به کاهش بی قراری در افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند. گل اسطوخودوس نیز در آلمان به عنوان دمنوش برای بی خوابی، بی قراری و تحریکات عصبی معده تایید شده است.
آلوپسی آره آتا
در یک مطالعه بر روی 86 فرد مبتلا به آلوپسی آره آتا (بیماری خود ایمنی که باعث ریزش مو می شود، اغلب به صورت تکه ای)، افرادی که به مدت 7 ماه روزانه پوست سر خود را با اسطوخودوس و سایر روغن های ضروری ماساژ می دادند، در مقایسه با افرادی که موهای خود را ماساژ می دادند، رشد مجدد قابل توجهی داشتند.از سوی دیگر، مطالعات اولیه نیز نشان می دهد که اسطوخودوس ممکن است در درمان زنان مبتلا به هیرسوتیسم (رشد موی بیش از حد) موثر باشد.
استفاده های دیگر
رایحهدرمانگران از اسطوخودوس در درمان استنشاقی برای درمان سردرد، اختلالات عصبی و خستگی استفاده میکنند. گیاهپزشکان بیماریهای پوستی مانند عفونتهای قارچی (مانند کاندیدیاز)، زخمها، اگزما و آکنه را با روغن اسطوخودوس درمان میکنند. همچنین در حمام شفابخش درد مفاصل و عضلات استفاده می شود. یک مطالعه که درمانهای کودکان مبتلا به اگزما را ارزیابی کرد، نشان داد که لمس درمانی مادر بود که علائم را بهبود بخشید. به عبارت دیگر، ماساژ با و بدون اسانس (از جمله اسطوخودوس) هر دو ضایعات پوستی خشک و پوستهدار را کاهش میدهد.
مطالعه دیگری نشان داد که روغن اسطوخودوس ممکن است کنترل درد پس از جراحی را بهبود بخشد. 50 نفری که تحت عمل بیوپسی سینه قرار گرفتند، یا اکسیژن مکمل با روغن اسطوخودوس یا اکسیژن به تنهایی دریافت کردند. افراد گروه اسطوخودوس، کنترل بهتر درد را نسبت به افراد گروه کنترل گزارش کردند.
اطفال
مصرف خوراکی در کودکان توصیه نمی شود.
ممکن است به صورت موضعی در غلظت های رقیق شده برای درمان عفونت ها و آسیب های پوستی مانند بریدگی ها و خراش های جزئی استفاده شود. برخی از فرمول های رایحه درمانی برای کودکان نیز وجود دارد. هرگز از اسطوخودوس روی زخم باز استفاده نکنید.
یک مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند به این نتیجه رسید که روغن اسطوخودوس و دمنوش موجود در برخی از شامپوها، صابون ها و لوسیون ها ممکن است باعث ژنیکوماستی، رشد سینه در پسران شود. بالغ
دوزهای زیر برای بزرگسالان برای اسطوخودوس توصیه می شود: استنشاق: 2 تا 4 قطره در 2 تا 3 فنجان آب جوش. بخارات را برای سردرد، افسردگی یا بی خوابی استنشاق کنید. اگر آسم دارید، قبل از استفاده از استنشاق اسانس با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر. برخی از افراد وجود دارند که اسانس مورد استفاده به صورت استنشاقی را برای ریه ها و/یا چشم ها تحریک می کنند.
استفاده خارجی موضعی: برای سهولت در استفاده، 1 تا 2 قطره در هر قاشق غذاخوری اضافه کنید. روغن پایه (مانند روغن بادام یا زیتون). روغن اسطوخودوس اگر به صورت خوراکی مصرف شود سمی است. روغن را فقط به صورت خارجی یا استنشاقی استفاده کنید. همچنین از تماس با چشم ها یا غشاهای مخاطی مانند لب ها و سوراخ بینی خودداری کنید.
دمنوش:
یک قاشق از گل اسطوخدوس را در ۲ لیوان آب جوش به مدت ۲۰ دقیقه دم کرده و سپس میل کنید.
استفاده از گیاهان یک رویکرد قدیمی برای تقویت بدن و درمان بیماری است. با این حال، گیاهان حاوی اجزای فعالی هستند که می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و با گیاهان دیگر، مکمل ها یا داروها تداخل داشته باشند. به این دلایل، شما باید گیاهان دارویی را با احتیاط مصرف کنید، زیر نظر یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی واجد شرایط در زمینه پزشکی گیاه شناسی.
برخی از افراد ممکن است واکنش آلرژیک به اسطوخودوس نشان دهند. تهوع، استفراغ، سردرد و لرز نیز در برخی افراد پس از استنشاق یا جذب اسطوخودوس از طریق پوست گزارش شده است. استفاده از اسطوخودوس روی پوست ممکن است در برخی افراد باعث تحریک شود. مصرف خوراکی اسطوخودوس ممکن است باعث یبوست، سردرد و افزایش اشتها شود. روغن اسطوخودوس اگر به صورت خوراکی مصرف شود سمی است.
زنان باردار و شیرده باید از مصرف اسطوخودوس خودداری کنند.