دانه فلفل سیاه

مانند بسیاری از ادویه های شرقی، فلفل از نظر تاریخی هم چاشنی و هم یک طب سنتی بود. فلفل در مذهب بودایی ، به عنوان یکی از معدود داروهایی که راهب مجاز به حمل آن است، ظاهر می شود. اعتقاد بر این بود که فلفل سیاه چندین بیماری مانند یبوست، بی خوابی، آبسه دهان، آفتاب سوختگی و دندان درد را درمان می کند.منابع مختلف از قرن پنجم به بعد فلفل را برای درمان مشکلات چشمی توصیه می کردند، اغلب با استفاده از مرهم یا ضماد ساخته شده با فلفل به طور مستقیم روی چشم. اگرچه تحقیقات پزشکی کنونی هنوز هیچ مزیت درمانی را برای انسان تایید نکرده است

فلفل حاوی مواد شیمیایی گیاهی، از جمله آمیدها، پیپریدین ها، پیرولیدین ها و مقادیر کمی سافرول است که ممکن است در جوندگان آزمایشگاهی سرطان زا باشد

پیپرین به دلیل پتانسیل آن برای افزایش جذب سلنیوم، ویتامین B12، بتاکاروتن و کورکومین و همچنین سایر ترکیبات تحت مطالعه است.

فلفل باعث عطسه می شود. برخی منابع می گویند که پیپرین، ماده ای که در فلفل سیاه وجود دارد، سوراخ های بینی را تحریک می کند و باعث عطسه می شود