دانه فلفل سفید
وقتی به فراگیر بودن فلفل سیاه فکر می کنید فلفل سفید تا حدودی دست نیافتنی به نظر می رسد، به خصوص با توجه به اینکه در آسیای شرقی و برخی آشپزی های اروپایی رایج است. این یک چاشنی سنتی است.
دانه های فلفل سفید و فلفل سیاه هر دو به صورت در یک گیاه فلفل رشد می کنند. بله، درست است: آنها یک میوه هستند! در واقع، دانه های فلفل سبز و قرمز کمتر شناخته شده نیز از همین گیاه می آیند. دانه فلفل سبز در اوایل فصل، و در حالی که فلفل قرمز چند ماه بعد، برداشت می شود. ما روی سیاه و سفید تمرکز می کنیم که هر دو در اواسط فصل برداشت می شوند اما به گونه ای کشت می شوند که طعم کاملاً متمایز داشته باشند.
دانه های فلفل سیاه به محض چیدن خشک می شوند. پوست آنها سیاه و چروک می شود (به دانه های فلفل سیاه کامل نگاه کنید – آنها فوق العاده چروک هستند). طعم آن کاملاً گزنده است – تند اما نه لزوماً تند.
از طرف دیگر، دانه های فلفل سفید قبل از خشک شدن خیس می شوند تا لایه بیرونی آن جدا شود.
همانطور که گفته شد، دانه های فلفل سفید را می توان ضعیف پردازش کرد، به این معنی که آنها قبل از تبخیر تمام آب بسته بندی می شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، طعم کمی تخمیر شده به دست می‌آیند.
به منظور یافتن بهترین طعم فلفل سفید رنگ باید سفید مایل به کرم باشد – نه بژ، بلکه سفید کامل هم نباشد (گاهی اوقات گوگرد یا سایر مواد شیمیایی برای تهیه دانه فلفل به آن اضافه می شود که بسیار روشن به نظر برسد. اندازه آنها باید تا حد امکان یکنواخت باشد، بدون لکه های خاکستری یا سیاه قابل مشاهده باشد.
(برای تازه ترین طعم ممکن، توصیه می کنیم دانه های فلفل کامل بخرید، سپس خودتان آنها را آسیاب کنید)
